เงาลึกลับใต้แสงผีโพง

**เงาลึกลับใต้แสงผีโพง**

คืนหนึ่งในช่วงปลายฝนต้นหนาว ท้องฟ้ามืดสนิท มีเพียงเสียงลมพัดใบไม้เสียดสีกันในป่าลึกที่ชาวบ้านแถวนั้นเล่าขานกันว่ามี "ผีโพง" สถิตอยู่ ผีโพงเป็นผีที่มีแสงสีแดงส่องแวบๆ อยู่เหนือพื้นดินในตอนกลางคืน ใครก็ตามที่หลงเข้าไปในป่าลึกแห่งนี้จะพบกับความลึกลับและน่ากลัวไม่อาจหลบหนี

บุญมา ชาวบ้านหนุ่มผู้ไม่เชื่อเรื่องเล่าผีๆ สายตาเขาเห็นเรื่องเหล่านี้เป็นเพียงนิทานหลอกเด็กเท่านั้น จึงตัดสินใจออกเดินทางเข้าไปในป่าเพื่อพิสูจน์ความจริง บรรยากาศในป่ามืดมิดและเงียบสงัดจนสามารถได้ยินเสียงหัวใจเต้นของตัวเอง บุญมาไม่รู้สึกกลัวแม้แต่น้อย เขายังคงมุ่งหน้าไปตามทางที่เขาเตรียมใจไว้

แต่ยิ่งเดินลึกเข้าไป เสียงลมกลับหยุดลง เสียงใบไม้ที่เสียดสีกันเงียบไปโดยไม่มีสาเหตุ แล้วทันใดนั้น บุญมาพบกับแสงสีแดงลอยอยู่ห่างออกไป ไม่นานแสงนั้นเริ่มเคลื่อนไหวเหมือนกำลังเรียกให้เขาเข้าไปใกล้

ความสงสัยทำให้บุญมาก้าวเท้าตามไปโดยไม่คิดถึงสิ่งใด ทว่าเมื่อเขาเข้าใกล้แสงแดงนั้น เงาร่างลึกลับปรากฏขึ้นจากเงามืด มันเป็นเงาของคนหรือไม่? บุญมาหยุดหายใจ มันเหมือนเงาของผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่เคยเห็นหน้าชัดเจน ร่างนั้นยืนนิ่งพร้อมกับแสงผีโพงที่ลอยอยู่รอบตัว

"เจ้า...เจ้าเป็นใคร?" บุญมาพูดออกมาด้วยเสียงสั่น แม้ในใจจะเริ่มหวั่นไหว

ร่างลึกลับไม่ตอบ แต่เงานั้นเริ่มเคลื่อนไหวช้าๆ พุ่งเข้าหาบุญมาอย่างรวดเร็ว แสงผีโพงกลับกลายเป็นเปลวไฟที่ลุกโชนในความมืด บุญมารู้สึกว่าร่างกายของเขาถูกดูดลงสู่ความมืดมิดนั้น ราวกับเงานั้นมีชีวิต มันพยายามจะฉุดเขาไปสู่โลกที่เขาไม่เคยรู้จัก

ในวินาทีสุดท้าย ก่อนที่เขาจะถูกกลืนหายไปในความมืด บุญมาได้ยินเสียงกระซิบแผ่วเบาจากแสงผีโพง "เจ้าจะต้องชดใช้..." เสียงนั้นค่อยๆ เลือนหายไปพร้อมกับเงาลึกลับ

เช้าวันต่อมา ชาวบ้านพบร่างของบุญมานอนอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ใบหน้าของเขาขาวซีดและดวงตาเปิดกว้างราวกับเห็นบางสิ่งที่น่ากลัวที่สุดในชีวิต แม้ร่างกายจะยังมีชีวิต แต่จิตใจของเขากลับหายไปในป่าที่เต็มไปด้วยแสงผีโพง

ไม่มีใครกล้าถามว่าคืนนั้นเกิดอะไรขึ้น แต่ทุกคนรู้ดีว่า ผีโพงยังคงล่องลอยอยู่ในป่าลึกนั้น พร้อมที่จะกลืนกินใครก็ตามที่บังอาจท้าทายมันอีกครั้ง

**จบเรื่อง**