พอดแคสต์:

ชื่อเรื่อง: "เงาในความทรงจำ"
แนว: เรื่องผีสะเทือนใจ / ดราม่า / เหนือธรรมชาติ
กลุ่มเป้าหมาย: วัยรุ่น (13-18 ปี)
รูปแบบ: ผู้เล่า 1 คน, ใช้เสียงประกอบ+เอฟเฟกต์เพิ่มอารมณ์ (ฝนตก, ลม, เสียงสะอื้น ฯลฯ)
ความยาว: ~30 นาที

ช่วงที่ 1 (0:00 - 5:00)

  • เกริ่นนำ:

    • เล่าในมุมของเด็กวัยรุ่นชื่อ “ขวัญ”

    • ย้ายมาอยู่กับยายที่ต่างจังหวัด หลังแม่เสียชีวิต

    • หมู่บ้านเงียบสงบ แต่มีบรรยากาศประหลาด – เหมือนมีใครบางคนเฝ้ามอง 

🎧 พอดแคสต์: เงาในความทรงจำ
🎙️ เล่าโดย: ขวัญ (วัยรุ่นหญิง, น้ำเสียงสงบ เศร้า แต่มีความเข้มแข็ง)
🕰️ ความยาวโดยประมาณ: 30 นาที

(เสียงฝนตกเบาๆ)
(เสียงนาฬิกาเดินติ๊กๆ)

ขวัญ (เสียงเล่า):
"เคยไหม...ที่รู้สึกว่าบ้านบางหลัง...จำอะไรไว้มากกว่าที่ควรจะจำ?"
"ฉันชื่อขวัญ...ปีนี้อายุสิบหก หลังจากแม่เสีย ฉันก็ต้องย้ายมาอยู่กับยาย ที่หมู่บ้านเล็กๆ กลางหุบเขา"
"มันเงียบมาก...จนบางครั้ง ฉันได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้น"

(หยุดนิดหนึ่ง มีเสียงลมพัด)

"บ้านหลังนี้เป็นไม้เก่าๆ อยู่ริมบ่อน้ำที่น้ำขุ่นข้นทั้งปี...ยายบอกว่าอย่าไปใกล้...แต่ยายไม่เคยบอกว่าทำไม"

(เสียงเด็กหัวเราะแผ่วๆ แทรกมา)

"คืนแรก ฉันได้ยินเสียงเด็กผู้หญิงหัวเราะ...ฉันนึกว่าเป็นเสียงจากโทรศัพท์...แต่เปล่า...มันมาจากนอกหน้าต่าง"
"ฉันเปิดม่านออกดู...แล้วเห็นเงาเล็กๆ วิ่งผ่านไปเร็วมาก"

(เสียงฝนเริ่มตกหนักขึ้น)
(เสียงฝีเท้าเบาๆ เดินในบ้านไม้)

"วันต่อมา ฉันฝัน...ฝันเห็นเด็กผู้หญิง ผมเปีย นั่งร้องไห้อยู่ริมบ่อ..."
"เธอพูดแค่คำเดียว... ‘แม่...แม่...’"

(เสียงสะอื้นแผ่วๆ)

"ฉันถามยาย...ยายเงียบไปนานมาก ก่อนจะบอกฉันว่า..."
"‘หลาน...ถ้ารู้แล้ว อย่ากลัวนะ’"
"ยายเล่าว่า...แม่ของฉันเคยมีน้องสาวชื่อขิม..."
"เธอตกน้ำตาย...ในบ่อน้ำนั้น...ตอนอายุแค่แปดขวบ"
"ไม่มีใครกล้าพูดถึงเธออีกเลย...รวมถึงแม่ของฉัน..."

(เสียงนาฬิกาหยุดเดินกะทันหัน)

"คืนนั้น ฉันตื่นขึ้นมากลางดึก..."
"เห็นเงาของเด็กหญิงยืนอยู่ปลายเตียง..."
"เธอพูดว่า... ‘แม่ล่ะ...แม่ของหนูอยู่ไหน...?’"

(เสียงลมหายใจสั่น, เปียโนโทนเศร้า)

"ฉันร้องไห้...ไม่ใช่เพราะกลัว แต่เพราะเข้าใจเธอ..."
"ฉันเองก็เสียแม่...รู้ดีว่าความเจ็บปวดนั้นเป็นยังไง"

"ฉันพูดกับเธอว่า... ‘แม่ของหนูไปอยู่ที่ที่ไม่มีน้ำตาแล้ว...แต่แม่ฝากให้พี่กอดหนูแทนนะ’"

(เสียงฝนหยุดลงช้าๆ)
(เสียงเด็กหัวเราะเบาๆ เหมือนยิ้ม)

"ขิมยิ้มให้ฉัน...ก่อนที่ร่างเธอจะจางลง กลายเป็นแสงสีทอง ลอยออกไปนอกหน้าต่าง"
"ตั้งแต่วันนั้น ฉันไม่เคยได้ยินเสียงร้องไห้ในบ้านอีกเลย..."

(เงียบ 2 วินาที)

"แต่ทุกครั้งที่ฝนตก...ฉันยังคงนั่งมองบ่อน้ำนั้น...เงียบๆ"
"เพราะบางความทรงจำ...เราไม่ได้ลืม"
"แค่เรียนรู้...ที่จะอยู่กับมัน...อย่างไม่เจ็บอีกต่อไป"

(เพลงจบโทนอบอุ่น เศร้าๆ)