กระจกเก่าที่ซ่อนความลับ

 ### กระจกเก่าที่ซ่อนความลับ

**1**

ณ ร้านขายของเก่าเล็กๆ ที่แฝงตัวอยู่ในตรอกเงียบสงบ หญิงสาวคนหนึ่งชื่อ “แพรวา” เดินเข้าไปสำรวจดูข้าวของที่วางกองเต็มร้าน ร้านนี้เต็มไปด้วยของเก่าที่เคยเป็นของรักของหวงของใครสักคน แต่ถูกลืมเลือนไปตามกาลเวลา แพรวาชอบบรรยากาศแบบนี้ เธอหลงใหลในความลึกลับของสิ่งของที่ดูเหมือนจะมีเรื่องราวมากมายซ่อนอยู่ในนั้น 

สายตาของแพรวาหยุดอยู่ที่กระจกบานหนึ่ง มันเป็นกระจกทรงกลมกรอบไม้ที่ดูมีเอกลักษณ์ ตัวกรอบถูกสลักเป็นลวดลายซับซ้อนแบบโบราณ แต่ก็ไม่มากจนดูรก แกะสลักด้วยความละเอียดละเมียดละไม ซึ่งแสดงถึงความใส่ใจของช่างผู้ทำ 

“กระจกบานนี้ดูน่าสนใจจัง” แพรวาพึมพำเบาๆ เธอตัดสินใจซื้อกระจกนั้นทันที ไม่รู้เพราะอะไร แต่เธอรู้สึกดึงดูดบางอย่างจากมัน

หลังจากกลับบ้าน เธอนำกระจกนั้นไปติดในห้องนอน กระจกบานนี้ดูเหมาะกับผนังที่เธอว่างไว้พอดี ในคืนแรกทุกอย่างดูปกติดี แต่เธอเริ่มรู้สึกถึงความแปลกประหลาดหลังจากนั้นไม่นาน…

**2**

เช้าวันหนึ่งหลังจากแพรวาลุกขึ้นจากเตียง เธอสังเกตเห็นบางอย่างที่แปลกออกไปขณะที่ส่องกระจกตามปกติ เธอเห็นภาพสะท้อนของเธอในกระจก แต่สิ่งที่ทำให้เธอสะดุดใจคือเงารางๆ ที่ยืนอยู่ข้างหลังเธอ 

แพรวาหันไปมองด้านหลังอย่างรวดเร็ว แต่ห้องก็ยังว่างเปล่า ไม่มีอะไรอยู่ข้างหลังเธอเลย เมื่อหันกลับมามองกระจก ภาพสะท้อนของเธอก็กลับมาเป็นปกติ เงาร่างนั้นหายไป ราวกับมันไม่เคยปรากฏขึ้น เธอพยายามบอกตัวเองว่าอาจเป็นแค่ภาพหลอนเพราะเธอยังง่วงอยู่ แต่ความกังวลก็ยังคงเกาะกินใจเธอ 

ในคืนถัดมา ขณะที่เธอกำลังจะหลับ แพรวาได้ยินเสียงแปลกๆ ดังมาจากกระจก เสียงเหมือนกระจกถูกเคาะเบาๆ เธอจ้องมองไปที่มัน แต่ไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆ เสียงนั้นเงียบหายไป ทิ้งไว้เพียงความเงียบที่ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจ

**3**

ไม่กี่วันต่อมา แพรวาสังเกตว่าภาพสะท้อนของเธอในกระจกเริ่มแปลกไป ภาพนั้นดูคล้ายเธอ แต่ในบางครั้ง เธอเห็นมันขยับก่อนที่เธอจะเคลื่อนไหว ราวกับมันมีชีวิตของตัวเอง ภาพสะท้อนยิ้มขณะที่เธอยังไม่ได้ยิ้ม ภาพนั้นขยับมือในท่าที่เธอไม่เคยทำ เธอพยายามเช็ดกระจก แต่ทุกอย่างก็ยังคงเดิม

คืนหนึ่ง ขณะที่เธอกำลังจะปิดไฟเพื่อเข้านอน แพรวารู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกไป ภาพในกระจกไม่ได้ขยับตามเธอเหมือนทุกครั้ง เธอหยุดและจ้องมองภาพนั้น มันยังคงนิ่ง ราวกับภาพสะท้อนนั้นกำลังจ้องมองเธอกลับ เธอรู้สึกถึงความเย็นเยือกจับหัวใจ 

สิ่งที่ทำให้เธอขนลุกมากที่สุดคือ ภาพนั้นเริ่มเปลี่ยนไปทีละน้อย ผมของหญิงในกระจกเริ่มยาวขึ้น ใบหน้าของเธอซีดขาวและดวงตากลายเป็นสีดำขลับ ในขณะที่ใบหน้าของแพรวายังคงไม่เปลี่ยนแปลง 

**4**

วันหนึ่ง แพรวาตื่นขึ้นมาตอนเช้าด้วยความรู้สึกไม่สบายใจอย่างรุนแรง เธอเดินไปที่กระจกและพบว่าภาพสะท้อนนั้นดูเหมือนตัวเธอมากขึ้นเรื่อยๆ จนเกือบจะไม่สามารถแยกแยะได้ว่าอะไรคือความจริง 

แต่ในวันนี้ ภาพสะท้อนนั้นหายไป เธอจ้องมองไปยังกระจกที่ตอนนี้ว่างเปล่า ไม่มีเงาสะท้อนของเธอหรือสิ่งใดเลย แพรวารู้สึกหนาวเยือกและหัวใจเต้นรัว มันไม่ใช่แค่ความผิดปกติทางสายตา แต่มันคือการหายไปของอะไรบางอย่างที่เธอไม่อาจเข้าใจ

เธอเริ่มได้ยินเสียงแปลกๆ ในบ้าน เสียงเดินเบาๆ ดังขึ้นตอนกลางคืน เสียงเหมือนมีใครบางคนกำลังเคลื่อนไหวอยู่ในห้อง เธอพยายามตรวจสอบทุกที่ แต่ก็ไม่พบอะไรเลย 

**5**

วันนั้นเป็นคืนที่แปลกประหลาดที่สุด เมื่อแพรวาตื่นขึ้นมากลางดึก เธอเห็นเงาร่างหนึ่งยืนอยู่ตรงมุมห้อง รูปร่างนั้นคล้ายกับภาพที่เธอเห็นในกระจก แต่คราวนี้มันยืนอยู่ตรงหน้าเธอจริงๆ หญิงคนนั้นผมยาวดกดำ ใบหน้าซีดขาว ดวงตาดำสนิท มันยืนมองเธอด้วยสายตาว่างเปล่า ราวกับกำลังเฝ้ามองเหยื่อ

แพรวาตะลึงและพยายามจะกรีดร้อง แต่เสียงของเธอกลับหายไป ร่างนั้นค่อยๆ ขยับเข้ามาใกล้เรื่อยๆ ทุกก้าวที่มันก้าวเข้ามาทำให้เธอรู้สึกเหมือนห้องทั้งห้องเย็นเยือกลง เธอรู้สึกเหมือนมีแรงกดดันบางอย่างที่มองไม่เห็นกำลังบีบคอเธอ 

เมื่อเธอพยายามจะวิ่งออกไปจากห้อง ร่างนั้นก็หายไปในอากาศ แพรวารีบวิ่งไปยังกระจก และภาพสะท้อนของเธอก็กลับมาอีกครั้ง แต่คราวนี้ ร่างนั้นไม่ได้อยู่ในกระจกอีกต่อไป มันอยู่ในโลกแห่งความจริงแล้ว 

**6**

เช้าวันถัดมา แพรวารีบเก็บกระจกออกไปทิ้ง เธอรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัย ความรู้สึกว่ามีใครบางคนเฝ้าดูเธออยู่ในเงามืดทุกที่ แต่เมื่อกระจกถูกย้ายออกไป เงานั้นไม่ได้หายไปเลย 

ร่างนั้นยังคงปรากฏขึ้นในบ้านของเธอในคืนต่อๆ มา มันไม่ได้อยู่ในกระจกอีกต่อไป แต่มันตามมาหาเธอได้ทุกที่ ไม่ว่าจะปิดไฟหรือเปิดไฟ มันก็ยังคงยืนอยู่ในเงามืด รอวันที่จะก้าวออกมาและกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเธอตลอดไป…

แพรวาไม่อาจหลบหนีได้ และเรื่องราวของเธอก็จบลงด้วยการที่เงานั้นค่อยๆ กลืนกินชีวิตของเธอ ไม่เหลือร่องรอยของความเป็นจริงใดๆ เหลืออยู่ เธอกลายเป็นเพียงอีกหนึ่งภาพสะท้อนที่ติดอยู่ในกระจกบานเก่านั้น ขณะที่กระจกถูกส่งต่อไปยังเหยื่อรายต่อไป...